Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Δόγμα




Όλη η απεραντοσύνη του ουρανού υπάρχει για να νιώθουμε μικροί , όλη η λαχτάρα του έρωτα για να νιώθουμε ανίσχυροι, οι δρόμοι φτιάχτηκαν για να έχουμε τη ψευδαίσθηση της επιλογής, το τηλέφωνο χτυπάει μόνο για να ελπίζω πως είσαι εσύ, τα όνειρα έρχονται για να μας δείχνουν όσα δεν έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε κι εσύ υπάρχεις για να μου θυμίζεις την τρισυπόστατη φύση μου : αφελής, αφελής, αφελής.






Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Αγανάκτηση κλπ




Πήρα άλλη πορεία, δύσκολοι οι αποχαιρετισμοί και 
κοστίζουν, οι χαρές είναι φτηνές μα προσπάθησε κι ένα 
αντίο που και που, όχι μόνο καλημέρες, κάτσε ένα 
λεπτό να μετρήσω τα ψιλά στην τσέπη μου να δω πόση 
χαρά αγοράζω, μη μιλάς με χρησμούς, δεν το αντέχω, 
τσαλακώθηκαν τα ρούχα μου και οι ελπίδες κοστίζουν 50 
λεπτά η μία, έπιασε να φυσάει, σκόρπισαν τα χαρτιά 
στο γραφείο και οι σκέψεις μπερδεύτηκαν, δεν θέλω να 
δω κανέναν απόψε, μάλλον θα φταίει το φθινόπωρο που 
έρχεται ή κάτι ακόμα πιο βαθύ που τώρα μου διαφεύγει. 


Κράτα αποστάσεις, αν συγκρουστούμε δεν υπάρχει 
κανείς να μαζέψει τα κομμάτια μας. 


Αχ και να μιλούσα απλά να με καταλάβαινες.